මුග්දයා ( කෙටිම කෙටි කථාවක් )

ඇයගේ මොලකැටි සිනිඳු උණුසුම් සුසුම් වල අතර මැදට තමත් ඉඳ හිට වැටෙන ඉකියට ඔහුගේ වම් ඇලපතට තද වුණ ඇයගේ නිරුවත් පියයුරුවල ගැස්සිල්ලක් තවමත් ඔහුට දැනෙයි... සීතල දුරුත්තේ හිරිගඩු නංවන හීතල කපාගෙන ආ තරු එළිය හොටෙල් කාමරේ කැඩුණ වීදුරුව අතරින් පොරෝනයෙන් පමණක් වැසුණු ඇගේ නව යොවුන් වතේ දහසකුත් කෝමල රේඛා කෑදරකමින් අවුස්සා බලනු අදුරට හුරු වුණු ඔහුගේ දෑස් දුටුවේ නැත.

ඉකියේ ගැස්සිල්ලට දෙනෙත් මත ඇදි ,හදවතේ අදුරු පාතාලයක සිටියාවත්දැයි නොදැන සැගවී සිට මොහොතකට කලින් ඇගේ කොපුල් දිගේ රූටා ඇදහැලුණු පුංචි කදුළු පාරවල් දෙක තුනකට බයේ අන්ධකාරයේ මුල්ලක නොපෙනුණු ද්වාරයක් කං අඩි පලාගෙන යන තරම් හඩින් බිඳ දමා පැන ගිය ඒ නූගත් භයංකාර ගුප්ත වනචාරී මුග්ධයාගේ අඳුරු සෙවනැලි වලින් මිදී ඇගේ කොමල රේඛා වලට දඩ බල්ලන් සේ පොර කෑ තරු එළි මැද මුව පැටියෙකු සේ කොපුල් මත වේලී ගිය කඳූළු පාරවල් ඉව ඇල්ලූ මලානික තරු කිරණයක දිස්නයක් මත සටහන් විය...

ඔහු තවත් වරක් ඇගේ හිස සිම්බේය.... බොහෝ වේලා නොලද තෙතමනෙන් වේලී සීතලට රැළි ගැසුණු ඔහුගේ වියළි දෙතොල්වල පහස දැනීදෝ ඇය ඔහුගේ බෙල්ල වටා බැදි බාහු යුග්මයේ බැමි තදකරගති....

දෙවසරක් පණ දෙවනිකොට ජීවන හුස්ම පිඹ රැකි ප්‍රේමයේ තම සතු සියලුම වත්කම් වන්නා වූ ඇය නැමති පුෂ්පය විවාහය නැමති මොට මන්න පිහියකින් වෘක්ෂය හා පුෂ්පය අතර ඇති තුබූ සියලු බන්ධනයන් ඡේදනය කොට තමා සන්තක සියලු පයුරු පාසානම් අඩුක්කොට තැබූ පෙට්ටගමට රැගෙන යන ගමනේ අතර මග සංධිස්ථානයක හමු වූ පාළු මූසල හොටෙල් කොරිඩෝරය දිගේ "ටකොස්" "ටකොස්" බර අඩි තියමින් එද්දී නැගුණු හඩේ දෝංකාරයවත් ඔහුට මතක ඇද්දැයි සැක සිතේ....


ඒ වෙනුවට යථොක්ත මුග්ධයා බිඳලූ ද්වාරයේ ශබ්දයෙන් බිඳී ගියාවූ කං අඩි තුළ "හෝ" "හෝ" හඩනම් තවම ඇසෙනව බවනම් ප්‍රක්ත්‍යක්ෂය....

ඔහු ඇයට පෙම් කළේය .... අසීමාන්තිකව පෙම් කරේය... එහි කිසිම ඇඳක් පලුද්දක් වූවානම් දෙවියන් වහන්සේ මනුසතා ලෝකයට මැවීමේදීම මැවුවා වූ සියලු මනුෂ්‍යය සත්වයාටම පොදු ධර්මතාවයක් වූ මානුෂීයත්වයම පමණක් විය... ඇයද එසේමය... ඇය ගේ ආලය දෙවැනි වූවානම් ඒ විටක ඔහුගේ ආලයට පමණක්ම විය....

ඒත් ඒ ඔහුගේ හෘදය පුරවා තැබූ ආලය මුග්ධයාගේ නික්ම යෑමත් සමහ හටගත් ද්වාරයෙන් ඉවතට ගලයිදෝ ඔහුටම සැක සිතෙන්නට විය....

ඒ ක්ෂණයේදී ඔහුගේ දෑසේ මැවුණු හිත තුළ හටගත්තා වූ විචිකිච්ඡා චිත්ත මූලයක සේයා වහා හැදිනගත් ඇගේ දෑස කෙවිනි කඩා දෝරෙ ගලනා කදුළු වලින් සරණ බන්ධනයට එක මොහොතකට අභියෝග කළා වූ තවමත් හිස් මංගල පිරුවටය ප්‍රථම වරට තෙමා දැම්මාය... දශක දෙකක්වත් නැති තම ජීවිතයේ අතීතාවර්ජනය ඔහුගෙන් නොසැග වූවද , සැගවීමට බලාපොරොත්තු නොවූ එකම එක අදුරු මතකයක් දෝත දැරූ සංස්කෘතික පට සේල වෙලාගත් ස්ත්‍රීත්වය ඔහුගේ හසළ ප්‍රේමය හමුවේ ගොලුවිය.... එහි විපාක ඇයට ලැබෙනා බව දැන දැනත්.., ඔවුන් කාමරයට පියමනිද්දී නැගුණු පා හඬ යටපත් කල සිනාහඩවල් වල එක හඩක යටින් ගැබ්ව තිබුබා වූ අනිශ්චිත බිය හැදිනගත් හොටෙල් කොරිඩෝ බිත්ති එවෙලේ මෙන්ම මෙවෙලේද නිහඩ බව නොවෙනස්ව රැක්කාය....

නැතැයි කී මුග්ධයා ඇතැයි ඇයට සැක සිතී තිබිණි.... ඒ මුග්ධයා ඔහුද හැදින්නේ මංගල යහනට සුදුකොඩි එසවුන විටය... අදුරු පාතාලයක සැගවීසිට එකවරම විරාජමාන වූ මුග්ධයා විසින් රෝපණය කල එක ශනිකයේදී පැන නැග්ගාවූ යථොක්ත චිත්තක් වීථියේ ඡායාවට බිය වී ගැලූ ඇගේ කදුළු වලටම බය වූ මුග්ධයා දැන් පැන ගොස් අවසන්ය... ඒත් එයින් හද දොරගුළු බිඳ ලූ ශබ්දයෙන් සුණු විසුණුවී ගිය කං අඩිවල දෝංකාරය හැමදාට ඔහුට ඇසෙනු ඇත...




                                 සඳ
                                නුඹ
                              නාවාට
                                 කම්
                                නැත
                           තරු එලිය
                                මට
                            හුඟක් ඇත.. ....



     ___________෴ නිමි නැත ෴_____________


ගාලු ගෙට්ටුව ගැන දන්නවනෙ.... මෙතනින්  දැනගන්න පුලුවන්