හිමි වුනෙ පුකට අපෙ දුකමය බිග් මැච් කාලේ .... ( බිග් මැච ආතල් කතා 4 )

බිග් මැච ආතල් කතා මුලින් ඒව කියෙවුවෙ  නැති අයටයි මේ.....  ඒව කියෙවුවෙ නෑ කියල මේ කතාවෙ රසවින්දනයට එච්චර බාදාවක් වෙන එකක නෑ...

ඒත් පුකවල් ලෙලි ගිහිපු හැටිනං කියවන්න වෙයි...


බිග් මැච ආතල් කතා 1 -  ගාල්ලට ඉහල අහසේදී අපේ පුකවල් ලෙලිගිහිපු හැටි....
බිග් මැච ආතල් කතා 2-  පාසල් පෙම්වතා තම පෙම්වතියට තෑගි දීමට මිතුරන් සමග කුක්කු හැට්ටයක් තේරූ හැටි
බිග් මැච ආතල් කතා 3 -පාරදිගේ පෙරලී ගිය ලොකු කුක්කු පොඩි උන හැටි - බීමත් යක්ෂයෙන්ක්ගෙන් තරුණියකට අතවර

 
බිග් මැච්  කාලෙ පට්ට ආතල් වගේම පට්ට කට්ටක් කන්න වෙන කාලයක්... ඒ කට්ට වැඩි හරියක් කන්න වෙන්නෙ ස්කෝල දේකේම ප්‍රිෆෙක්ලට තමයි... අනිත් ටික ටෙන්ට් කමිටියේ උන්ට...

හැබැයි ඔය  වැඩි හරියක් කට්ට කෑවෙ  ඉල්ලගෙන අතින් දාගනිපු රාජකාරි නිසාමයි... ඒකෙ ප්‍රධාන වැඩේ කොඩි දාන එක.... ඒකට ස්කෝලෙන් කිසිම සපෝට් එකක ලැබෙන වැඩක් නෙවෙයි....

ස්කෝලෙ සමහර සර්ලම  අපේ මූනටම කිවුවෙ උඹලට තියෙන පුකේ අමාරුව කියලයි.....

සමහර විට අපිට ඒ පුකේ අමරුව එන්න ඇත්තෙ අපි වදපු අම්මට වගේම අපි හදපු අම්මටත් ඇත්තටම ගොඩක් ආදරේ කරපු නිසා....

බෙල්ල කඩාගෙන තුවාල කරගෙන කොඩි දාපු එක... තමන්ගෙ ස්කෝලෙට මොනවහරි කියනවනම් උන් එක්ක මරාගනිපු එක... බිග් මැච් එක වෙලාවෙදි උගුර ලේ රහ වෙනකන් තමන්ගෙ ස්කෝලෙ නම කියල කොල්ලො ටික කෑගහන් එක...  පඩියට උගන්නන ඒ ගුරුවරුන්ට තේරෙන්නෙ නැතුව ඇති...

ඇත්තටම අපිට ලොකු පුකේ අමාරුවක් තිබුනා... ඒකට කොල්ලො කිවුවෙ "ඉස්ස පුකේ" කියලයි.... හැබැයි ඒ පුකේ ඉදපු ඉස්සට අපි පට්ටෙට ආස කරා...

හැබැයි ඔය පුකේ ඉදපු ඉස්ස නිසාම  අමාරුවේ වැටිල දුක් විදින්න උනේ අපේ පුකවල් වලටමයි...

ගාල්ලට ඉහලින් අහසෙදි අපේ පුකවල් ලෙලි ගියාට පස්සෙ  දවස් දෙක තුනක් යනකං විදපු දුකනං ආයෙ කියල වැඩක නෑ... උදේට ස්කෝලෙ යන්න ජොකා අදිනව කියන එක තරං එපා කරපු වැඩක් තිබුනෙ නෑ ඒ දවස්වල...

 අමාරුවෙන් බකල් ගගහ  ජොකා ඇඳගෙන ඇවිත් ස්කෝලෙදි ගලවල දානවා...  ඊට පස්සෙ ඉන්නෙ සිවිල් පිට... ඒ දවස්වලට වැරදිලාවත් ප්‍රයිමරියෙ පැත්තෙ යන්නෙ නැතුව ඉන්න අපි සෙට් එකම වග බලාගත්තා.... ඒ මොකද කියනවනං අපේ මංනංකල්පිත රාජ්ජ වල අග රැජිනියො වෙලා  ඉදපු ඔය එකවසර දෙකවසර බබාල ගෙනියන්න එන ඇන්ටිල දැක්කොත් බාලදක්ෂ ජම්බෝරියක් වගේ ටෙන්ට් ගහල තියේවි හතර වටේටම...

ඉතිං ඔය පුකවල් ලෙලි ගිහින් දවස් දෙක තුනක් ගතවෙලා අබාද තත්වයන්ට පත්වෙලා තිබුන පුකවල් යතා තත්වෙට පත්වෙනකොට තමයි වෙරිම වෙරි බෑඩ් නිවුස් එකෙක් ආවෙ...

"අඩෝ අරුන් ලිහිනි ගලේ කොඩිය දාලා..... "

ලිහිණී ගලේ කොඩිය දානව කියන්නෙ ගාල්ලෙ වෙරලෙ ඉඳල  කිලෝ මිටරයක් විතර දුරින් මුහුද මැද තියෙන  ගලකටයි... තල් ගහේ කොඩිය දානව වගේම  ලිහිණීගලෙත් කොඩි දාන එකත් සම්ප්‍රධායක්...

හැබැයි ඕකට යන්නෙ බෝට්ටුවකින් නං නෙවෙයි...
 
උනගස් ලණු අරන්  යනවනං ඉතිං ඒ සයිස් එකට  ලොකු බෝට්ටුවක් වෙන්න ඕනෙ... අපිට කොයින්ද බෝට්ටු.. බෝට්ටුවක් තිබුනත්   සම්ප්‍රධාය තමයි ගලට පීනල ගිහින් කොඩිය දාන එක..

මේ වැඩේට ස්කෝල දෙකේම පිහිනුම් කන්ඩායම් දෙකේ ෆුල් සපෝට් එක ලැබෙනවා...

අපිට කලිං ඔය පිස්සලගෙ ස්කෝලෙ කොඩිය දාල කියල  බෑඩ් නිවුස් එක අපිට ආවාම අපි වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි හවසම කොඩිය දාන්න තීරණය කරා...

සාමාන්‍යෙන් මුහුද හයිය නැති ( මුහුද සැර වෙනවට කියන්නෙ මුහුද හයිය වෙනව කියලයි ) උදේ වෙලාවෙ තමයි කොඩිය දාන්නෙ...   දවල්ටනං අවුවෙ ඔය දුර පීනනව කියන්නෙ ඉතිං එපාවෙන වැඩක්...අනිත් එක දවල්ට ගල රත්වෙනව...  ඉතිං වතුර වැඩි උනත් .. මුහුද හයිය උනත් හවසම කොඩිය දන්න කට්ටිය සෙට් උනා....


කොළඹ මාතර පාරෙ ගාල්ල පහු කර ගමන්  සී රෝඩ් එකේ යනකොට මුහුද පැත්ත බැලුවොත්  ෆොටෝ එකේ තියෙන විදියට  මුහුද මැද ලිහිණිගලේ තියෙන  ස්කෝල දෙකේම කොඩි බලාගන්න පුලුවන් මේ දවස්වල....

සීරෝඩ් එකේ ඉදල ගලට දුර එච්චර නෑ  කියල පෙනුනත්   ඒ පැත්තෙ ඉදල පීන්න බැරි හේතු දෙකක් තිබුනා... එකක් ඒ පැත්තෙන් තිබුන මාරාන්තික දිය වැල... අනිත් එක තමයි බෝට්ටුවලින් ඇවිත්  දැල් ගහල තියෙනෙ කොහේද කියල හොයාගන්න බැරි කම...

වෙරලට පොඩ්ඩ දුරයි...

උනගසුත් අරන් පීනගෙන යනකොට ඔය දෙකෙන් මොන එකට අහු උනත් ඉතිං බඩුම තමයි...

ඒක නිසා ස්කෝල දෙකේම උන් පීනල ගියේ ගාල්ල පරණ ජැටියෙ ඉදලයි.... ඒ පැත්තෙන් මම හිතන්නෙ කිලෝ මීටරයකට වැඩියි...

අපේ සෙට් එකේ තුන් දෙනෙකුයි සීනියර් කෙනෙකුයි ස්විමින්ග් කල්බ් එකේ තුන් දෙනෙකුයි එක්ක අපි හවස වැඩේට බැස්සා....

අර පුකේ ඉදපු ඉස්ස නිසාම අපිට අපේ පුකවල් වල අමාරු ඒ වෙනකොට අමතක වෙලයි තිබුනෙ...

ඒක  මතක උනේ ඇඳුම් ටික ගලවල දාල මුහුදට පැන්න වෙලාවෙ ලෙලිගිහිපු තැන් වල ලුණූවතුර ගෑවෙද්දියි....

තල්ගහේ නැගල පුක ලෙලියවාගනිපු දෙන්නෙක් විතරයි හැබැයි එතන ඉදියෙ...

වතුරට පැනපු ගමන්  අපි දෙන්නට  ඒක කොච්චර ඉෆෙක්ට් උනාද කියනවනම් විනාඩියක් විතර යනකන් මූණු ඇබුල් කරගෙන වතුරෙදිම පුකවල් අල්ලගෙන මූන ට මූන බලාගෙන ඉදියෙ අනිත් උන මේ මොකද උනේ කියල බලාගෙන ඉදිද්දියි....

උණ ගස්, නූල්, කම්බි, ලණූ ,අරගෙන ලිහිණිගලටම පීනල ඉවර උනාට පස්සෙ තමයි අනිත් අමාරුව...

ගල පුරාමා කාවාඩි.. කාවාඩි කියන්නෙ මුහුදෙ ගල් වල ඇලිල ඉන්න බෙල්ලො විශේෂයක්... ගෑවුන තැන කැපෙනවා...  බොහොම පරිස්සමෙන් තමයි වැඩ කරන්න ඕනෙ...  ඔය ගිහින් එන ගමනෙ තුවාලයක් දෙකෙක් නැති වෙනවනම් ඉතිං ඒක ඉතාම කලාතුරකින් වෙච්ච දෙයක්...

ලුණූවතුර ගෑවිල හරි සනීප දැනෙන පුක කාවාඩි ගොඩේ ගලේ තියනකොට හොදි ඕන්නෑ සනීපෙ...... ඒ සියලු අමාරුකන් අමතක කරලා අපි කොඩිය ගලේ හිටවන මිෂන් එක ක්‍රියාත්මක කරා...

ලිහිණී ගල කිවුවට ඒක ගල්  දෙකක්  එකතුවෙච්ච ගල් පරයක්... ගොඩට පේන්නෙ පුංචි ගලක් වගේ උනාට සාමාන්‍යෙන් ඒක ලොකු සයිස් පරයක්.. ... ඒකෙ මැද ගල් දෙක එක්තුවෙච්ච තැන පැල්මෙ තමයි උණ ගහ හිටවල කොඩිය දාන්නෙ...  ඒ කාලෙමෙ තිබුන අපේ එකෙක්ගෙ අක්ක කෙනෙක්ගෙ වෙඩින් එකකදි උගෙන් තව එකෙක්  අක්ක හනිමුන් එකට කොහේද යන්න කියල අහන එකට ඇහුවෙ " අක්ක  ලිහිණි ගලේ කොඩිය දාන්න කොහේද යන්නෙ කියල යි...."


 එහෙම විතරක් දාල මදි ඉතිං... තුන් පැත්තට උණගහ උඩ ඉදං ලණූ අදින්නත් ඕනෙ... කොඩිය නොවැටී තියෙන්න...

කොඩිය මුදුනේ සිට මුහුද පතුලේ  ඇති කොකුවල  ගැටගසා ඇති ලණූ

ඒ ලනු ගැට ගැහුවෙ මුහුද යට කිමිදිලා ඒ ගලේ යට කවුදෝ අනාදිමත් කාලයක සිට විදල හයි කරල තියෙන්නෙ කොකු වලයි....

දිය යට කිමිදෙමින් කොඩිය මුදුනේ සිට ඇති ලණු ගැට ගසමින්

ඒ කොකු ඒ විදියට ගලේ හයි කරේ කවුද කියලනං අපි අද වෙනතුරු දන්නෙ නෑ

ෆුල් මිෂන් එකම නිමා කරලා ඒ විදියට ආයෙමත් අපිට ජැටියට සම්ප්‍රාප්ත වෙන්න පැයකට වඩා ගියේ නෑ...

ජයක්ග්‍රාහී ලෙස යලිත් ගොඩබිම කරා...

පැයකට වඩා ලුනුවතුරෙ තිබුණ පුකේ තුවාල රෝස පාට වෙලා තිබුනා...

ඒ තුවාල වල  ෆොටෝ තිබුනත් දාන්න බැරි තරම් අලංකාරයි....අසභ්‍යයි.... කුජීතයි....විලිලැජ්ජ බරයි..... !!!


                                                ෴෴෴෴


මේ අවුරුද්දෙ බිග් මැච් එකේ පෙරඩ් එක අද.... ....  මේ සැරේ කුක්කු හැට්ටයක් ආච්චිගෙන් ඉල්ල ගත්තා.... ආච්චිගෙ පරන එකක්ලු....

ඒකත් හෙන සයිස් ඕයි .....!!!