මග දිගට 13 " ලේන්සුව වික වික අඩනවා අම්බානෙක.. ඒකිගෙ ඇදුමෙත් ලේ එකයි..."

මෙන්න කලින් කොටස් ටික කියවල නැති අයට....


මගදිගට 1                            මග දිගට 5                             මගදිගට  9
 
මගදිගට 2                            මගදිගට 6                             මග දිගට 10

මගදිගට 3                            මග දිගට 7                             මග දිගට 11               

මගදිගට 4                            මග දිගට 8                            මග දිගට 12       



අද එතැන් සිට....



මාව නිකන් පාවෙනව වගේ..... කොහේ හරි උඩක ඉදල පහත් වෙනව වගේ..... ඔලුවත් බරයි.. ... කැරකෙනව.. ඇස් අරින්න ඕනෙ උනත් අරින්න බෑ බෑ වගෙ...

මම බොහොම අමාරුවෙන් ඇස් දෙක ඇරියා.. ඒත් එක පාරට මට මුකුත් පෙනුනෙ නෑ... ටිකෙන් ටික කැරකිල කැරකියල මගේ මූනට එබිල ඉන්න කන්නාඩි දාපු මූනක් මතු උනා...

ඈ....කවුද මේ......
මම වටපිට බලනකොට ඊට ටිකක් එහාට වෙන්න ඉන්න ලහිරුවව දැක්කා....
ආ....
මේ කොහෙද මම.....

ටිකක් වටපිට බලන කොට තමයි වෙච්ච ඔක්කොම ටිකෙන් ටික මගේ ඔලුවට ආවෙ...... 

බස් එකෙන් වැටෙනවා යන්තමට මතකයි... බස් එක නවත්තනවා.... ව්‍යංගා කෑ ගහනවත් මතකයි... මම කතා කරන්න හැදුවට වචන පිටඋනේ නෑ කියලත් මතකයි....

ඔන්න ඊට පස්ස් ඉස්පිරිතාලෙ ඇද උඩ.....

අර පොර තාමත් මගේ මූනට එබිලා..

මම වටපිට බැලුවා.. ලහිරුව විතරක් මගේ ලග.. කෝ අනිත් අය... ගෙදර දන්නවද...නැතිනම් මුන් ටිකද මාව උස්සගෙන ආවෙ...

අම්මට සිරි.. ඔන්න ඔලුව රිදිල්ලකුත් එනවා... ඔලුවෙන් පටන්ගනිපු රිදිල්ල බෙල්ල දිගේ පහලට ඇවිත් මුලු ඇගම පොලීසියෙන් ගුටිකාපු කසිප්පු කාරයෙක්ගෙ වගේ රිදෙන්න යන්න ගියේ තප්පර දෙකයි...

මම ඔලුව අල්ලල බැලුවා.. අහු උනේ බැන්ඩේජ් එකක්...  කටත් රිදෙනව එකසියා ගානට...  අම්මට හුඩු... කට තාම බස් එකෙන් වැටිච්ච තැනද... ??

කටත් අල්ලල බැලුවා... එතනත් ප්ලාස්ටරයක්..  ඒ මදිවට අතේ සෙලයින් බටයක්...

ඒ එක්කම එතන ඉදපු පොර මගේ අතින් අල්ලගත්තා...

" හෝවු හෝවු... ඩෝන්ට් මූවු...
එව්රිතින්ග්  විල් බී ඕල් රයිට්... ඕකෙ..... ජස්ට් කාම් ඩවුන් සන්.. ඕක්...

යකෝ.. සිහිය ඇවිල්ල විනාඩියක් ගියේ නෑ... මූ කඩ්ඩෙන් කොටාගෙන කොටාගෙන යනවා... මගේ ඔලුව ආයෙත් කැරකිලා ගියා වගේ...එතකොටම ලහිරුවට මොනවද කියපු පොර අර කනේ දාන ගැජමරික් එක බෙල්ලට දාගෙන මට ආයෙමත් හිනාවක් දාල..යන්න ගියා....

ලහිරුව හිමින් හිමින් මගේ ලගට ආව....  ඇවිල්ල මගේ මූන දිහාබලාගෙන ඉදියා... මුකුත් කතා කරේ නෑ...
කියන්න දෙයක්  නැති කමට මමත් හිනා උනා... අම්මා... හිනා වෙනකොට කට රිදෙනවා...

" දෙනව එකක් ආයෙ සිහිය නැති වෙන්න දැනගනිං ආයෙ හිනා උනොත් එහෙම....."
ලහිරුව මගෙ මූනට  අත මිටමොලවල චන්ඩිය වගේ කිවුවා...
හැබැයි රහසින්...

නොදකින් මේ වගේ උන්... මෙච්චර දෙයක් වෙලා දැන් සිහිය ආවෙ .. ආපු ගමන් කියන කථා...

"ජංගියක් පස්සෙ දුවල බස් එකට අඩ තියනව තව පොඩ්ඩෙන්... තව එනව විරිත්තන්න...."

මට ආයෙමත් හිනා ගියා.... ඌ ඒක කියපු විදියට...

" ඔවු ඉතිං මේ වගේ අතපය කැඩිල ඇදේ ඉන්න එකෙක්ට තමයි උඹට ගහන්න පුලුවන්.... එදා රබර්ලට ගැහුවද..."

මම බොහොම අමාරුවෙන් හිනාවෙවීම කිවුවා..අන්තිමට පුංචි හූවක් කියන්න ඕනෙ වුනත් කට රිදෙන නිසා ඒකනං කටින් පිට උනේ නෑ...

මම හිනාවෙවී කියනව දැකල ලහිරුවටත් හිනා ගියා....


"තෝනම් මහ මහප්ප්‍රාණ පයන්නක් යකෝ...
තොට ජංගිය පස්සෙ දුවන්න බැරිනම් ඒකිගෙන එකක් ඉල්ලගෙන ඒකෙන් එල්ලිල මැරියං.... ඒත් අපිත් එක්ක ආපු වෙලාවක නෙවෙයි හැබැයි...... මුතූ අක්කගෙ ප්‍රස්නවලය උත්තරදීල අපිටත් සේලයින් දෙන්න වෙනව තව ටිකෙන්... .."


කෙලා හුටස්.. ගිනි විජ්ජුම්බරයයි.... ඒ කියන්නෙ ගෙදරින් දන්නව... ඒ මදිවට  අක්කත් දන්නවා... අයියෝ ඇයි මට සිහිය ආවෙ....

" ගෙදරින් දන්නවද... ඇයි ගං කබරයෝ කිවුවෙ... ??"

සික්.. මොනව කියලද දන්නෙ නෑ.... මේ ගොං අලි ටික... හයියෝ හයියෝ.. සිද්දිය ඔක්කොම ආරංචිවෙලානම් උන්මාද චිත්‍රා පාට් ටූ තමයි.... ආයෙ ගෙදරින් එලියට බහිනව බොරු.. ආයෙ හෝදන්න දෙයක් නෑ ඒකෙ... බුදු ශුවර්...

"හරි හරි කතා නොකර හිටපං ඩොකා කිවුව වැඩියෙ කතා කරන්න දෙන්න එපා කියල උඹට... ඒක මමයි ශ්‍යාමිකයයි ශේප් කරා...දැන් අවුලක් නෑ.."

මම හිනා උනා...

" ආයෙත් හිනාව....කියන්නෙ නැතුව අහවල් මගුලක් කරන්නද... තොට කොහොමත් තව සතියක් විතර මේකෙ ලගින්න වෙයි.. ඔලුවට මැහුම් හයක් දැම්ම.. තොලට දෙකයි... නහයෙන් කනින් ලේ ආවෙ... අපි හිතුවෙ නයිටක් තමයි කියල....අනිත් එක....උඹ දන්නවද දැන් වෙලාව කීයයි කියලද... තොට පැය 4ක් විතර සිහිය නැතුව තිබුනා...  කෝපරේටිවු එකෙන් කිවුව කරාපිටි ගෙනියන්න කියල... ගෙදරට කියන්නෙ නැතුව පිප්පි ගහන්නද කියන්නෙ.... "

 ළහිරුව මට ආයෙත් මට බනින්න ගත්තා....අම්මට සිරි.. එච්චර වෙලා සිහිය නැතුව ඉදියද... ඒක තමයි මෙච්චර ඇග රිදෙන්නෙ...  පාරෙ ඔලුව වදිනව යන්තං මතකයි...

" මොනවද ඉතිං ගෙදරට කිවුවෙ... ඇත්ත සීන් එක කිවුවද...කොහොමද ශේප් කරෙ.... ??

ලහිරුව අමුතු විදියට හිනා උනා...  හොර හිනාවෙන් තේරෙනව මුන් බෝලයක් බස්සල තමයි.. අඩේ.. උම්ම එකක් දෙන්න හිතෙනවා....

"කටවහං ඉදහං ගොන් අලියො... කියනකං.."

මූ කියාවි...

" ඉතිං කියහන්කො මොකක්ද කිවුවෙ...  දැන් අපේ අක්ක ඇවිත් මගෙනුත් කට උත්තරේ ගන්නකොට එක සමාන වෙන්න එපැයි... නැත්නං අපි දෙන්නම ගස් හොදේ.. "

ලහිරුව වට පිට බලල එතන තිබුන පොඩි  බංකුවක් ඇදන් වාඩි උනා...

" හරි හරි කතා නොකර හිටපංකො... උඹ අපේ ගෙදර ආව.. ආවෙත් බයිසිකලේ තල්ලු කරගෙන පැච් එකක් ගිහින් ඊට පස්සෙ අපි තිලිණයලගෙ ගෙදරට යනකොට බහින තැනදි එක සැරේට බස් එක ඇද්දුවා එතකොට වැටුන කියලයි  කිවුවෙ... එච්චර අවුලක් නෑ...  අක්ක ආව කඩාගෙන ...  මෙච්චරවෙලාම කට්ටියත් එක්ක එලියෙ ඉදියා... පස්සෙ උබට අද නවතින්න වෙයි කිවුවාම ඇදුම් මොනවහරි අරන් එන්නම් කියල ආයෙ ගෙදර ගියා...  ශ්‍යාමිකයි පැංචයි එලියෙ ඉන්නවා...
අනිත් උන් ටිකත් ඇවිත් ගියා.... ව්‍යංගත් ටිකකට කලින් ගියා...."

ඈ....... ව්‍යංගත් ආවද..... පිස්සු බම්ප් වෙනව ඕයි.... දැන් ටිකකට කලින් ගියා කියන්නෙ මෙච්චර වෙලා ඉදියද..

මම ලහිරුවගෙ අතේ තිබුන ෆෝන් එක හරවල වෙලාව බැලුවා...

පහට කාලයි.... .. .. අපි තිලිණයලගෙ ගෙදර යනකොට දොලහ මාර විතර වෙලා...  එහේ පැය බාගයක් ඉදියෙ නෑ... ඒ කියන්නෙ එකයි... එතකොට ඒ වෙලාවෙ ඉදලම ව්‍යංග ඉදියද...

"ව්‍යංගත් ආවද බං... ?
එයා කොහොමද ආවෙ...?? ..
මෙච්චර වෙලා ඉදියද එයා....???
කීයටද ගියේ... ???? "

මම මගේ හිතට ආව ප්‍රස්න පත්තරේම ඇත ඇරිය ලහිරුව ඉස්සර...

" කටවහන් ඉදපං යකෝ...... ෂික්... මටත් කටවහන් ඉන්න බෑනෙ..."

ලහිරුව ඇදට ඔලුව ගහ ගත්තා...

"හරි කට වහන් ඉන්නං  උඹ  කියපං කො..."

"තොට ඒ යන්සෙ හින්ද  මෙච්චර දෙයක් වෙලත් චුට්ටක් ඉවසන්න බෑ... අනිත් එක ඒ කෙල්ලගෙ වරදක් නෑ... තොගෙනෙ කොන මොකාද එකා කාල තියෙන්නෙ.... "

මූ මේ මොනවද කියනෙ.....

"අහපු එකට කිය.... "

මම ආයෙත් කතා කරන්න කට අරිනකොටම ලහිරුව මගෙ කටින් අල්ල කතා කරන එක නැවැත්තුවා... ඌ අල්ලපු පාර රිදුනත් එක්ක...

" හරි හරි කටවහන් ඉදපං.. විස්තරේ කියන්නම්... "

ලහිරුව වටපිට බලල උස්මක් ගත්තා...

" උඹ උලම වගේ දුවගෙන යද්දි අපිත් පස්සෙන් ආව තොට මොන මල යකෙක් වැහිලද බලන්න... අපි ගේට් එකෙන් එලියට එනකොටමයි උඹ බස් එකෙන් වැටුනෙ.. වැටෙන කොටම ඩ්‍රයිවරය.. බස් එක නවත්තගත්තා..  නැත්නම් ඉතිං පෙට්ටියත් සීල්...

මට ආයෙමත් හිනා ගියා.... හිනා යන හැම වෙලාවටම කට රිදෙනවා.....

උඹ වැටෙනකොටම ව්‍යංගා මර විලාප දීල කෑ ගැහුව උබේ නම කියල..  අපි දුවල එනකොටත් ඒකි බස් එකෙන් බැහැල උඹව උස්සන්න හදනවා... උඹට සිහිය නෑ...  පවු  වැඩේ  බං.. ඒකිගෙ ඇදුමෙත් ලේ ගෑවුනා...  තිලිණය පටගාල ටුකක්  කතාකරගෙන ආවා මායි ශ්‍යාමිකයයි පැංචයි.. උඹ දාගෙන ආව.. කෝපරේටිවු එකට, ලග නිසා..   ඒත් එතනට එනකොටම උඹට වමනෙ ගියා.. ඒපාර එහෙන් කියාපි කරාපිටි ගෙනියන්න කියල...මොනව කරන්නද.. එහෙමම කරාපිටි ඇද්දා... උඹව ට්‍රොලියෙ දාල ඇඩ්මීට් කරන්න යනකොටම මෙන්න ඒකිත් එතන.. මොන ලෝකෙන් ආවද දන්නෙ නෑ...දාපි හොල්මන් වෙලා ගියා.... පස්සෙ තමයි කිවුවෙ.. අපි උඹව අරන් එනකොටම එයත් ටුකක් කතා කරගෙන අපේ පස්සෙන් ඇවිල්ල...  එතනට වෙලා ලේන්සුව වික වික අඩනව අම්බානෙක... ඒකිගෙ ඇදුමෙත්  ලේ එකයි... මිනිස්සුත් බලනවා... පස්සෙ ශ්‍යාමිකය ශේප් කරල එහාට එක්කගෙන ගියා... පවු බං.... 

"ආ.. තව මගුලක්... ටුකේ ආවට අතේ සල්ලි තිබිලත් නෑ...  ශ්‍යාමිකයත් එක්ක එලියට ගියානෙ ටුකට තුන්සීයක් ඉල්ලලා... දෙසීයයිලු තිබුනෙ.. ඒපාර ඩ්‍රයිවරයට්  කාරයට අයිඩී එක දුන්නලු පස්සෙ ඇවිත් දෙන්නම් කියල... ඌ තිලිණයලගෙ ගෙවල් ගාව එකෙක්  තිලිණය ඉනව දැකල ඌ කතා කරල පස්සෙ ඌ ගිහින්..."

ලහිරුව එක හුස්ම ගන්නෙත් නැතුව කියාගෙන යනවා..... කතා කරන්නෙ නැතුවම ප්‍රස්න මුකුත් නැතුවම මමත් අහගෙන ඉදියා... කතා කරන්න ඕනෙ උනත් කටට වචන ආවෙනම් නෑ.... ඇයි එයා එහෙම කරේ... ??? ඒ කියන්නෙ එයත් මට ආදරෙයි.. නැත්නම් මෙච්චර කට්ටක් කාගෙන මගේ පස්සෙ එන්නෙ මොකටද...

"එපාර උබව වෝඩ් එකට දැම්මාම මෙතනට එනකං ආව.... නර්ස් ගෑනියෙක් ඇවිත් එක්කෙනෙක් ඉදිද්දි අනිත් අයට යන්න කිවුවා...  මම නැවතුනා.. ශ්‍යාමිකයයි පැංචයි එලියෙ ඉන්නම් කියල ගියා...... උඹට  සිහිය ආවම කෝල් කරන්න කියල... ව්‍යංගත් ගියා... මෙන්න හතරට විතර ආයෙ එනවා මෙතනට.... මම ඩිම් උනා....  මම ඇහුව ගියේ නැද්ද කියල... ඔලුව වැනුව විතරයි... උඹ දිහා බලාගෙන ඉදියා... පස්සෙ මගෙන් අහනව ඔයා රෑ ඉන්නවද කියල...   මගේ නම්බර් එකත් ඉල්ලගෙන ගියා...."

ලහිරුව කතාව කියාගෙන යනකොට මට හිනා යන්න ඇති..

" ඔවු ඔවු... ඔක්කොටම පරිප්පු නැව බාල උඹ හිනාවෙයන්....  අහවල් මගුලකටද බොල බිජ්ජෝ  යන බස් එක එල්ලෙන්න ගියෙ..... තොට  අර සිරසෙ මෙගා එකක් මතක් උනාද... බලපං... කෙල්ල තොට පන ඇරල...  එහෙවු එකේ  නිකාන් බෙල්ල ගලවගන්න හදනව..

මුගේ බැනිල්ල කෙලවරක් නෑ...  මේ එකයි.. අනිත් එවුන් ටිකත් ආවම මගෙ කනටත් මැහුම් දාන්න වෙයි...

"ඉතිං ඒකනෙ බං මමත් කෙල්ලට පණ ඇරල නිසානෙ දුවගෙන ගියේ හම්බ වෙන්න..... "

මගේ ෆියෝනා කුමාරිගෙ ආදර පරිත්‍යාගය දැකල ප්‍රීතියෙන ඔකද වෙලා ඉදපු මම එහෙම කිවුවෙ.. මල පැනල ඉන්න ළහිරුවට තවත් මල පනින විත්තිය හොදටම දැනගෙනයි...

" අනේ මගෙන් අහගන්න එපා උඹ... පන ඇරල... අම්මගෙ රෙද්ද.... දැන් මෙතන වැල් බයිල ගහනවා.. කෙල්ල එරෙවුව කියල මූණ පුක කරගෙන මූඩ් ගහ ගහ ඉදල.. ඒකි දැක්ක විතරයි කලිසම ගලවන් ගියත් දන්නෙ නැති උනා තොට... පස්සෙන් දිවුවා.. ඒකිත් එක්ක කතා කරන්න...
දැන් මෙතන  බෙල්ල කඩාගෙන  අපිට දානෙ ගෙදර ආතල් එකත් නැති කරා මදිවට එනව පඩි ටෝක් දෙන්න... තෝ හින්ද  එකෙක් දවල්ට කෑවෙ නෑ.... "

ලහිරුවට සිරාවට මල පැනල...  මට බැන ගෙන බැනගෙන ගියා...  කෑවෙ නැති කතා කිවුවෙ ඒ ගැන දුකකට වඩා.. මම කරගනිපු එකේ තරහට බව දන්නව උනත් එකෙක්වත් මම නිසා කෑවෙ නෑ කියල දැනගත්තාම  හිතට මොකක්දෝ උනා...  ඊට පස්සෙ වචනයක්වත් කිවුවෙ නැත්තෙ ඒකයි මම....

එතකොටම පැංචයි ශ්‍යාමිකයි මතු උනා ඇදගාවින්....

" ආ මස්සිනා.... කොහොමද ඉතිං...  දැන් සනීපද.. ලවු දෙපිටින් ගියාද... ?? "

ආපු ගමන්... පැංච මගේ තුවාල නොවී තිබුන කකුලට ගැහුවා...  ශාමිකය ලහිරුවව එහාට කරගෙන බංකුවේ බාගයක් ගැහුවා...

" උඹල කොහෙද ඉදියෙ... ??"

ශ්‍යාමිකය  මම කියපු එකට උත්තර දෙන්න කට අරිනවත් එක්කම මගේ ඔලුව ගාවින් මතු උනේ අක්කා.. ඊට පිටිපසෙන් අම්මයි තාත්තයිත් ආවා... ගෙනාපු ඒව එතන තියෙන උස මේසෙ උඩින් තියල අක්ක මගේ ඔලුව අත ගෑවා...

"දැන් හොදයිද... ඔලුව රිදෙනවද... ??"

අක්කගෙ කටහඩ තාම ඉකි ගැහෙන්න වගේ... ... වෙනද මට කෑගහල බැනගත්තු ගමන්ම ඉදපු එයා.. එහෙම කතාකරනව ඇහුනාම.. මහාම මහා දුකක් හිතට ආවෙ නිකන්මයි..... වෙනසක් නොතේරෙන්න එකම එක  වචනෙකින් විතරක් මම උත්තර දුන්නෙ ඒ නිසා...

"ටිකක්... "

එයා මට  කොච්චර බැන්නත්.. අම්මට කේලම් කිවුවත්.. මට ලෙඩ ඇද්දත්.. ඒ හැමදෙයක්ම කරේ ආදරේට... 

සමහර විට අම්මටයි තාත්තටයි වඩා එයා මට ආදරේ ඇති...   එයාගෙ අතේ සීතලට ඔලුවෙ රිද්දිල්ල ඔක්කොම නැති වෙලා යනව වගේ.. මම මගේ  අත එයාගෙ ඉන වටේට දාගෙන ඔලුව එයාගෙ ඇගට හේත්තු කරගත්තෙ මොකක්දෝ හේතුවකට මට ඇඩෙන්න වගේ ආව නිසා....

                                                       කොච්චර එයා බැන්නත්.. අක්ක අඩනවනම් බලන් එන්න බෑ මට... කොච්චර මදාවි වැඩ කරත්... දැගලුවත් කෑ ගහුවත්... පඩිටෝක් දුන්නත්... මම මහා බොලද කොල්ලෙක් වෙන්න ඇති....ඉස්කෝලෙන් පැනල ගියත්... හොරෙන්  සිගරට් බිවුවත්... වලි වලට ගියත්...කොල්ලෙක් හැටියට මම සංවේදී වැඩි වෙන්න ඇති... ඒක නිසයි කවදාවත් හිතේ ඇති  නොවිච්ච විදියෙ හැගීමක් ඇති උන ව්‍යංගා  එක සැරයක් කතා නොකර ගියාම දුක හිතෙන්න ඇත්තෙ... කිසිම පලක් නැතුව මේ බෙල්ල කඩාගන්න ඇත්තෙ...  ඒ කරපු බූරු තකතීරු වැඩේට මම තාමදුක් වෙනවා.. ඒත් අක්ක අඩනකොට මගේ ඇහැටත්  කොච්චර මුරංඩු කොලෙක් වෙලත් කදුලු එන්නෙ ඒ සංවේදී කම නිසානම්.... ඒකට මම පට්ට කැමතියි.....

                       ළහිරුවල මට බනිනව මම කරන්න ගියේ පිස්සු වැඩක් කියල... ඔවු මම දන්නව... ඒක පිස්සු වැඩක් තමයි..ඒත් හිතේ තිබුන ප්‍රස්නෙට උත්තරයක් හොයන්නයි මම එහෙම කරේ... ඒක මහා මෝඩ තකතීරු වැඩක් විත්තිය දැන් තේරෙනව.. ඒත් පස්මහ බැලුම් බලල  අපිට ඕනෙ විදියට ලවු කරන්න පුලුවන්නම් අර සාලිය කාරයත් හේමමාල ඕනෙ පුකක් කියල අන්තක් පුරයක්ම දාගෙන ඉන්නවනෙ... ආතල් එකේම...

         මම මගේම හිත සාදාරණිකරනය කරන්න ෆුල් ගේමක් දුන්නා.. අම්මයි තාත්තයිත් ටිකක්වෙලා ඉදල යන්න ගියා යන්න කලින් තාත්ත ලහිරුවට සල්ලි වගයක් දෙන්න හැදුවට ඌ ගත්තෙම නෑ... ...

         ඕනෙ වෙලාවක ගේමට වගේ හිටියට කොච්චර හොද යාලුවො සෙට් එකක් ඉන්නවද කියල හිතිල මටආයෙත්  හිනා ගියේ ඉබේටම... දානෙගෙදර.. කෙල්ලො ... ඔක්කොම  දාල මාව උස්සගෙන ආව මුන් එකෙක්වත් දානෙ කෑවෙ නෑ කියල මම දන්නවා.... දැන් මගේ ගාව රෑට මේ ඉන්න හදන්නෙත් කවුරුවත් කියලත් නෙවෙයි....  උන්ට ඕනවටමයි... තාත්ත වියදමට දෙන සල්ලි ගන්නෙත් නෑ ඒ මදිවට....

තාත්ත ඒ සල්ලි එහෙම ඇදගාවට ඇවිත් මගේ අතේ ගුලි කරල යන්න ගියා...  කොච්චර උනත් තාත්ත දන්නව ඇති කොල්ලොන්ගෙ අවශ්‍යතාවල් නිදිමරණ කොට... 

අක්ක මගේ නනලත් ඉඹල ගියාට පස්සෙ අපේ උන් සෙට් එක වට උනා.. .... ලහිරුව කියපු බණ ඩබල් ට්‍රිබල් වෙලා ආයෙත්  කන පිරෙන්නම අහගත්තා.... ලෙඩා බලන්න උන්ම  ගෙනාපු ඇපල්.. දොඩං.. මට යංතං කෑල්ලක් දෙකක් දීල උන්ම  බෙදාගෙන  කාල වෝඩ් එකෙන් යනකොට හතත් කිට්ටුයි... ඒකත් වෝඩ් එක බාර බතල කොට මේට්‍රන් ගෑනි දෙසරයක් විතර එලෙවුවට පස්සෙ...

කට්ටියම ගියා කිවුවට පැංචයි ශ්‍යාමිකයි ලහිරුවයි තුන්දෙනාම නතර වෙලා...

"ඒයි.. තුන් දෙනෙක්ට ඉන්න දෙන්නෙ  නෑ බං.. අර ගෑනි ලෙඩේ දාවි ආයෙත්.."

" තෝ හිංද නැවතුනේ කවුද... අර එහා ඇදවල් දෙකේම ලෙඩ්ඩු ගාව කවුරුවත් නෑ.. අපිට අනුකම්පා හිතුනා... බලන්න ආව වෙලාවෙ ඒ මිනිස්සුන්ගෙන් අහුවා.. එයාලත් උඩින්ම කැමතියි.. ඉතිං ඒ ලෙඩ්ඩු දෙන්න බලාගන්න අපි ඉදිරිපත් උනා...  සමාජ සේවේ..... අපි හිත හොද පරාර්ථකාමී මිනිස්සු...
නැද්ද අංකල්..... "

පැංච ඒ ටික කිවුවෙ නටල...වැඩ දාල.. එහා ඇදේ අංකල්ටත් එක්කමයි... අංකල්ටත් හිනා උගේ කතාවට...  එතකොටම ලහිරුව හිමීට හිමීට මගේ ලගට ඇවිත් කතා කරා...

"මචං විහඟ.... "

"මොකෝ...."

"ව්‍යංග ලයින් එකේ... "

ලහිරුව කිවුවෙ උගේ ෆෝන් එක මට දික්කරණ ගමන්....



හොර හොරෙන් බැදි නුබේ ආදරෙ
හිනැහි හිනැහී හංගලා...
අඩ අඩා විත් විලස සාගෙරෙ
හෙමි හෙමින් විත් පෙන්නලා.....        

                                              මගදිගට 14න්.. ලගදීම එනවා....